ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ με το Λευτέρη Ρουσέλη

 Γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης ή αλλιώς Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ (23-24/08/1939)                                                                                       


         

 

          Μετά την επαίσχυντη συμφωνία του Μονάχου (30/09/1938) κατά την οποία οι δυτικές δημοκρατίες (Μ.Βρετανία και Γαλλία) παρέδωσαν την Σουδητία, η οποία ήταν περιοχή της Τσεχοσλοβακίας και κατοικείτο από σημαντική γερμανόφωνη μειονότητα, στις ορέξεις του Αδόλφου Χίτλερ και την προσάρτηση της Αυστρίας από τους ναζί  (Anschluss  γερμανιστί,12/03/1939), ήταν φανερό ότι ο φύρερ του γερμανικού έθνους είχε βάλει πλώρη γιά να κατακτήσει με η χωρίς πόλεμο όλα τα εδάφη που εκείνος θεωρούσε ότι έπρεπε να περιληφθούν εντός των συνόρων του Τρίτου Ράιχ και αυτά ήταν μόνον η αρχή...                                                                                                                                                       

          Ο επόμενος στόχος του ήταν η Πολωνία. Όμως εδώ τα πράγματα περιπλέκονταν, διότι μία  εισβολή των Γερμανών εκεί εκλαμβάνετο από την ΕΣΣΔ ως ευθεία απειλή, η οποία όπως ήταν φυσικό, δεν θα έμενε με σταυρωμένα χέρια.Τα προηγούμενα χρόνια η ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης είχε επανειλημμένα προσπαθήσει γιά την σύμπηξη μιάς συμμαχίας με την Μ.Βρετανία και τη Γαλλία,με σκοπό να συγκρατηθεί η επιθετικότητα και ο ρεβανσισμός της Γερμανίας,η οποία απειλούσε την ειρήνη στην Ευρώπη.Όμως την άνοιξη του 1939 οι συννενοήσεις ανάμεσα στις τρείς χώρες βάλτωσαν (με ευθύνη κυρίως των Βρετανών και των Γάλλων) και στά μέσα Αυγούστου διακόπηκαν οριστικά.Ο Στάλιν ερμήνευσε τη στάση αυτή των δυτικών ως ενθάρρυνση πρός τον Χίτλερ γιά να επεκταθεί προς την ανατολική Ευρώπη (μαζί με τη συμφωνία του Μονάχου) και έτσι αποδέχτηκε την πρόταση των Γερμανών στις 21/08/1939 γιά μετάβαση του υπουργού των εξωτερικών των ναζί Ρίμπεντροπ (Joachim von Ribbentropστη Μόσχα γιά συνομιλίες.Τρείς ημέρες μετά ο υπουργός των εξωτερικών της ΕΣΣΔ Μολότοφ (Vyacheslav Mikhailovich Molotov) μαζί με τον γερμανό ομόλογό του υπογράφουν το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης.Η υπόλοιπη Ευρώπη παγώνει...Ο πόλεμος είναι πιά πιό κοντά από ποτέ.

                                                                                                                                                                      

          Πολύ εύστοχα,μία βελγική εφημερίδα την επόμενη ημέρα έχει στο πρωτοσέλιδό της ένα σκίτσο που απεικονίζει την κάννη ενός κανονιού από μπροστά και μέσα στη σκοτεινή του τρύπα μία χρονολογία και ένα ερωτηματικό (1914?).                                                                                                                                 

          Πάμε τώρα να δούμε γιατί υπέγραψαν οι δύο χώρες μιά τέτοια συμφωνία και σε τι αποσκοπούσαν...Ο Χίτλερ ήξερε πολύ καλά ότι η χώρα του δεν ήταν ακόμα έτοιμη γιά τον ολοκληρωτικό πόλεμο που σχεδίαζε και ο εφιάλτης του ήταν ένας διμέτωπος αγώνας σε δύση και ανατολή όπως και στον Α’Π.Π,ήθελε λοιπόν να εξασφαλιστεί από τη μία τουλάχιστον πλευρά.Έτσι συμφώνησε με τους Σοβιετικούς,υπολογίζοντας σωστά όπως αποδείχτηκε ότι οι Γάλλοι και οι Βρετανοί δεν θα επενέβαιναν,όσο εκείνος ήταν απασχολημένος με τον διαμελισμό (άλλον έναν...) της Πολωνίας με πρόσχημα τον περίφημο ‘’διάδρομο του Ντάντσιχ’’ (Γκντάνσκ στα πολωνικά).Τους είχε ζυγίσει στο Μόναχο (Τσάμπερλεν,πρωθυπουργό της Μ.Βρετανίας και Νταλαντιέ της Γαλλίας),τους είχε βρεί ‘’λίγους’’ και δεν τους φοβόταν...                                                                                                                                                                           

          Ο Στάλιν από την άλλη πλευρά,βλέποντας καθαρά ότι ο τελικός στόχος του Χίτλερ ήταν η ίδια η χώρα του (ε,δεν θα είχε διαβάσει το ‘’Mein Kampf’’;) την οποία κυβερνούσε κι’ εκείνος με σιδηρά πυγμή,κέρδισε ένα μέρος του χρόνου από τον οποίο χρειαζόταν γιά να μεταφέρει πληθυσμό και εργοστάσια μακρυά από τα σύνορα και να εκσυγχρονίσει και να επαναστελεχώσει εν μέρει τις ένοπλες δυνάμεις του οι οποίες είχαν σημαντικές υλικοτεχνικές ελλείψεις αλλά και κενά στο έμψυχο δυναμικό τους εξ αιτίας των μεγάλων εκκαθαρίσεων το 1937.                                                                                         

          Όμως το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ περιελάμβανε και μυστικά άρθρα.Με βάση αυτά,η ναζιστική Γερμανία θα παρέδιδε την ανατολική Πολωνία στην ΕΣΣΔ αλλά θα κρατούσε την ανατολική Πρωσία,ενώ η Λιθουανία περνούσε στη δική της σφαίρα επιρροής.Η ΕΣΣΔ,εκτός από την ανατολική Πολωνία έπαιρνε τη Λετονία και την Εσθονία,ενώ θα προσαρτούσε τμήμα της Ρουμανίας (συγκεκριμένα τη Βεσσαραβία και τις πετρελαιοπηγές της) και ολόκληρη τη Φινλανδία (τελικά προσάρτησε μόνο τον ισθμό της Καρελίας μετά την πείσμονα αντίσταση των Φινλανδών κατά το σοβιετοφινλανδικό πόλεμο του επομένου έτους)

          Βλέπουμε λοιπόν γιά άλλη μιά φορά στην παγκόσμια ιστορία ότι το κρατικό συμφέρον της κάθε χώρας προηγείται οποιασδήποτε ιδεολογίας η πολιτεύματος...Οι δημοκρατίες (Μ.Βρετανία και Γαλλία) συμφώνησαν να κολοβωθεί η σύμμαχός τους Τσεχοσλοβακία και να εξαφανιστεί από τον χάρτη η Πολωνία προκειμένου να διασφαλίσουν τις δικές τους αυτοκρατορίες (κούνια που τους κούναγε...).Η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία και η Σοβιετική Ενωση,ασυμβίβαστοι ιδεολογικοί αντίπαλοι υποτίθεται,τα βρήκαν μιά χαρά όταν αυτό υπαγόρευε το κοινό συμφέρον.Όσο γιά τα μικρότερα έθνη,ποιός νοιάζεται...Σας θυμίζει αυτό κάτι από το σήμερα;

          Όσο γιά τα όσα έγιναν τότε,ο σπουδαίος πρόγονός μας ο Θουκυδίδης,έγραψε μία σιβυλλική φράση,μέσα στην οποία περικλείεται όλη την ιστορία του ανθρώπινου γένους ‘’...ὅτι δίκαια μὲν ἐν τῷ ἀνθρωπείῳ λόγῳ ἀπὸ τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται, δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν.’’ ( ‘’...ότι τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα,ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του.’’)...

          Αλήθεια εμείς οι απόγονοί του έχουμε διδαχθεί κάτι από εκείνον;  

Κείμενο - Ερευνα : Λευτέρης Ρουσέλης 

Σχόλια